Wanneer Hongkong door een orkaan verwoest wordt, weten de vijf Poortwachters op het nippertje te ontsnappen door een van de speciaal voor hen gebouwde poorten. Omdat ze geen bestemming hebben afgesproken, komen ze verspreid over de hele wereld terecht, en dat net nu ze elkaar eindelijk gevonden hebben. Enkel als de Vijf samen zijn, kunnen ze de Ouden overwinnen. Eén voor één ontdekken ze in welke penibele situatie ze terechtgekomen zijn. Niet enkel zijn ze elkaar kwijt, maar ze zijn ook tien jaar verder en de wereld ziet er helemaal anders uit. De Ouden hebben flink huisgehouden met behulp van Nightrise. Chaos, oorlog, angst, armoede en vernieling zijn alomtegenwoordig. In Oblivion op Antarctica verzamelen de Ouden de meest verschrikkelijke creaturen. Maar de mensen brengen een wereldleger op de been en ook de Vijf zijn onderweg. Zullen zij in staat zijn de wereld te redden, nu één van hen gekozen heeft voor het kwaad? Meer dan 25 jaar geleden begon Horowitz deze bijzondere reeks waarvan het laatste deel nooit eerder uitgegeven werd. Het was het wachten waard. Het boek volgt elk van de vijf hoofdpersonages die nu in een ander gezelschap vertoeven in de dystopische setting van een wel erg vijandige, angstaanjagende, troosteloze wereld. Jamie komt in een afgelegen dorpje in Engeland terecht en leert er Holly kennen. Scarlet belandt samen met Richard in Egypte, Matt met Lohan in Brazilië en Scott en Pedro verschijnen in Italië. Ze redden zich best, mede dankzij de hulp die door de organisatie Nexus gebonden wordt, maar hebben allemaal andere uitdagingen die ze moeten overwinnen. Ze zijn bereid zichzelf op te offeren om de wereld te redden. Gelukkig helpt de droomwereld hen. Zoals we gewoon zijn van Horowitz, spaart hij de lezer niet van gruwelijkheden en bloederige details. Dit apocalyptische boek is dubbel zo dik als de andere boeken die eerder in de reeks verschenen, maar het leest als een sneltrein. Het verhaal wordt langsheen adembenemende acties en prikkelende cliffhangers, langzaam maar zeker naar een climax voortgestuwd. De finale strijd is dan wel bijzonder snel over en het einde toch wat teleurstellend. De auteur kiest ervoor het verhaal in een raamvertelling te steken die door Holly in de ik-persoon wordt verteld. Dat concept stoort niet, maar brengt ook niet veel bij. Het boek geeft de lezer ook wat stof om over na te denken, zonder moraliserend te worden, zoals klimaatverandering, vernietiging van het regenwoud, biochemische oorlogsvoering, ongelijkheid op wereldschaal. Spanning en sensatie ten top in dit overweldigende, meeslepende boek dat je, geboeid door de beeldende, realistische schrijfstijl, in één trek uitleest. Het helpt om alles te begrijpen als je de voorgaande delen hebt gelezen, maar het is niet noodzakelijk. Er mogen nog wel wat schoonheidsfoutjes uit deze vertaling gehaald worden.