De kleine Odessa. Het geheim van Lode A.

In dit tweede deel van de kleine Odessa speelt Lode A een cruciale rol. Lode A is een kleine gele kanarie die in het vorig boek de rol van Odessa ’s reddende engel en trouwe vriend vertolkte.
Sinds een jaar woont Odessa in Scribopolis, de stad waarin de meest bewonderenswaardige auteurs wonen en werken. In deze stad worden verhalen geschreven en komen boeken tot leven. Odessa is er heel gelukkig. Tot op de dag dat Boekus, het magische boek, verdwijnt en Odessa ervan verdacht wordt het gestolen te hebben. Alle aanwijzingen wijzen haar richting uit. Odessa wordt opgesloten in haar kamer. Het enige wat haar nog gezelschap houdt is haar eigen boek, ‘De kleine Odessa’. Misschien moet ze daarin dan maar eens beginnen te lezen. Gedurende haar opsluiting verdwijnt haar adoptievader, Shakespeare. Odessa verdenkt meteen haar echte vader, Mabarak. Ze moet en zal ontsnappen om haar vader te redden. Haar ontsnapping verloopt niet zoals Odessa het in gedachten had. Door een boekenval geraakt ze gevangen in ‘De kleine Odessa’, waar ze haar biologische vader, Mabarak, ontmoet.
Mabarak is op zoek naar het allergrootste geheim uit de wereldliteratuur en wil hierbij de hulp van zijn dochter, Odessa. Odessa moet Lode A. het geheim van de Mesalat en de Driekadoe ontfutselen in ruil voor Shakespeare. Odessa stemt hiermee in. Maar wat ze niet weet is dat Mabarak Shakespeare helemaal niet gevangen houdt. Shakespeare zit gevangen in de rand van een verhaal. Hij zit er gevangen in een kamp waar bolhoedmannen hem proberen te brainwashen. Deze bolhoedmannen sluipen stilletjes verschillende verhalen binnen en bespelen er de hoofdpersonages. Hun doel: van alle boeken één verhaal maken.
Ontdekt Odessa het geheim van de Mesalat en de Driekadoe? Vindt ze Shakespeare? Kan de de boekenwereld redden van de ondergang? Zware opgaven waar deze dertienjarige komt voor te staan. Gelukkig krijgt ze de hulp van de Boekmeester. Maar is zijn hulp voldoende om te slagen in deze loodzware opgaven?
Peter Van Olmen kan schrijven! Zoveel is zeker! En wat een kennis en geheugen moet die man hebben! Al die personages uit andere verhalen die aan bod komen: ik vind het echt knap wat hij doet.
In het verhaal zitten ook originele gedachtegangen, vernuftige verhaalwendingen … een plezier om te lezen. Het verhaal bevat ook de juiste ingrediënten om je aan het lezen te houden. Er is Odessa zelf, een jong en vrolijk meisje die in een zeer moeilijke situatie terechtkomt. Ze wordt voortdurend met zichzelf geconfronteerd. Wat is goed, wat is slecht? Ben ik slecht? Hoe doe ik het goede? Wie kan ik vertrouwen? Allemaal vragen waarop ze stoot op haar weg om haar adoptievader te redden. De raadsels in het verhaal zetten je zeker aan om door te lezen. Wat is het geheim van de Mesalat en de Driekadoe? Wat betekenen al die geheimzinnige boodschappen die Odessa krijgt?
Daarnaast zijn er de mysterieuze figuren die in het boek voorkomen. Wie is Lode A.? Wat is zijn geheim? Wie is de Boekmeester en de Majorodomus? Willen zij Odessa echt helpen, of zit er meer achter hun hulp? Wie zij die bolhoedmannen? Wat zijn Wilma’s?
Spijtig genoeg bleef ik op het einde van het verhaal wat op m’n honger zitten. Ik vond de strijd met de bolhoedmannen en wat eraan vooraf ging ook iets te langdradig. Misschien lag het aan het moment dat ik dat deel gelezen heb, maar in dat deel van het boek had de auteur me even niet meer mee. En ja, ik lees graag een verhaal uit. Ik hou er niet zo van om aan het einde van een boek te beseffen dat je tot het volgende deel moet wachten om misschien je honger gestild te krijgen.