De Kerstmisaurus

Willem Tuffer houdt van dino’s. Niet zomaar houden van … hij is er gek van! Willem woont samen met zijn vader in een klein huisje. Ze hebben het niet breed, maar zijn gelukkig samen. Dan komt er een nieuwe leerling, Brenda Kwel, in de klas van Willem en verandert alles. Willems rolstoel, die voordien geen enkel vooroordeel opriep, wordt het mikpunt van Brenda’s kwellingen. Wat nu? 

Buiten dit hoofdverhaal, krijgen we ook nog wat kleine kantverhaaltjes mee. Zo vertelt Willems vader aan Willem hoe de cadeautjes voor Kerstmis tot bij de kinderen raken. Dat verhaal is origineel en wordt met de nodige humor verteld. Voor het hele verhaal neem je best het boek in handen. En denk dan aan iets met een boom en wonderbonen en wortels die heel diep groeien tot aan het gewenste speelgoed. En aan delf-elfen: die scheppen onder het noorderlicht alsof hun leven ervan afhangt om al dat moois op te graven.

Het eerste stukje van het boek start ook met een proloog over het einde van het dinosaurustijdperk. In dit kleine stukje geschiedenis start het eigenlijke fantasieverhaal, want één dino-ei overleeft dit tijdperk. Dat ei zal uiteindelijk duizenden jaren later door de delf-elven worden opgegraven en tot Kersmisaurus worden gedoopt. Hoe denk je dat de elfen dit ei uitgebroed hebben gekregen? Ook hier weer: neem het boek vast en laat je verrassen.

Heel het boek zit vol met leuke wendingen en humor. Het leest heel fijn. Laat je niet afschrikken omdat het een dik boek is. Buiten de toegankelijke schrijfstijl zitten er immers ook veel fijne en mooie tekeningen tussen. Deze passen op een perfecte manier bij het verhaal. Ook de kaft zal de doelgroep zeker aantrekkelijk vinden.

Fijn om te weten is dat er een tweede boek beschikbaar is: De Kerstmisaurus en de winterheks. In London werd er van het eerste boek al een musical gemaakt en er zijn plannen voor een verfilming. Al denk ik dat je voor de feestdagen met dit fantasievol papieren verhaal al voor mooie verrassingen kan zorgen.