De donkere trap

Boy woont nu bij zijn nieuwe meester, Kepler. Tijdens de begrafenis van Valeriaan ziet hij Wilg terug. Ze spreken af om samen te vluchten, maar het lot beslist daar anders over. Boy wordt gevangen genomen door de soldaten van keizer Fredrick als hij in opdracht van Kepler een glazen lens gaat halen in het huis van Valeriaan. Maxim, de vertrouweling van de keizer, die er alles aan doet om zijn macht te vergroten én in de gunst te blijven van de wispelturige keizer, die alle grip op de realiteit verloren heeft en het eeuwige leven nastreeft, sluit hem op in de kerkers. Daar zit Boy dicht bij het Fantoom, een monster dat de stad in zijn greep houdt. Boy komt in de gunst van de keizer. Wilg slaagt erin het paleis binnen te dringen. Ogenschijnlijk worden ze omringd door pracht en praal maar onder dat blinkende oppervlak ligt een wereld in verval, een wereld vol wanhoop, wreedheid, willekeur en gekte. Op gevaar van hun eigen leven nemen ze het op tegen de wilde woede-uitbarstingen van de keizer en de berekende ambities van Maxim. In het spetterende einde gaat ‘Het boek van de dode dagen‘ (ook de titel van het vorige deel) voor een laatste keer open. Boy ontdekt eindelijk de waarheid achter zijn identiteit. ‘De donkere trap’ is het vervolg op ‘Het boek van de dode dagen’, maar kan wel zelfstandig gelezen worden. Ook dit tweede deel ademt een Dickensiaanse sfeer van een wereld in verval: de mysterieuze moorden, de onderaardse krochten, de armoede waarin Boy en Wilg leven... Het boek speelt in een ver verleden, op een onbestemde plaats. De auteur geeft een aantal aanwijzingen, maar laat de lezer voldoende ruimte om zijn fantasie te laten werken. De naam van Boy’s nieuwe meester ‘Kepler’ laat vermoeden dat het Praag zou kunnen zijn, maar dat hoeft niet. Ik heb dit boek in één ruk uitgelezen. De wereld van Boy en Wilg, het immense kasteel, de dreiging van het Fantoom, … het sleept je mee en laat je niet los. Een aanrader, zowel voor kinderen als volwassenen.