De dochters van sjeik Boul-Boul

Sjeik Boul-Boul is een verwend kereltje. Al heel zijn leven lang krijgt hij alles wat hij wil. Sjeik Boul-Boul is namelijk heel heel heel erg rijk. Een nieuwe auto? Geen probleem! Een groot paleis? Hopla! Nog een auto? Daar staat hij al! De dochters van de sjeik, Six en Narous, hebben nooit anders gekend. Ze leven ver van de gewone wereld tussen al die rijkdom. Six vindt het zalig dat haar papa kan kopen wat hij wil. Leuker nog, hij koopt ook alles wat zij wil! Six heeft een manege met haar eigen paarden, waar ze gek op is. Narous vindt al die rijkdom niet echt nodig. Ze luistert graag naar de verhalen van mama uit de tijd dat ze nog met oma en opa in Londen woonde. Mama ging naar een gewone school en had vriendinnen waarmee ze op straat speelde. Dat lijkt Narous geweldig! Als de sjeik op een dag besluit dat hij een eigen dierentuin wil kopen heeft mama er genoeg van. Ze gaat een weddenschap met hem aan: als hij 100 dagen in Londen als een gewoon persoon kan leven, krijgt hij zijn dierentuin. De sjeik neemt de weddenschap aan en het hele gezin verhuist voor 100 dagen naar Londen. Six vindt 't eerst maar niks, maar Naurous vindt 't fantastisch! Ze wonen lekker dicht bij oma en opa en ze kan eindelijk naar een gewone school met vriendinnetjes! Sjeik Boul-Boul vindt wonen in Londen verschrikkelijk. Het is er koud en nat en hij mag helemaal niet shoppen. Hij zit dagen te mokken en te dromen over wat hij gaat kopen als ze terug thuis zijn. Zal hij de weddenschap halen en krijgt hij zijn dierentuin of wint mama?

'De dochters van sjeik Boul-Boul' is een verhaal dat heel vlot leest. De jonge lezers zullen de verwende sjeik wel grappig vinden. Wat doe je als je zoveel geld hebt dat je kan kopen wat je wil? En wat als je dat dan allemaal hebt? Koop je dan nog meer of heb je op een bepaald moment genoeg? Sjeik Boul-Boul wil blijkbaar steeds maar meer. Hij is nooit tevreden met wat hij heeft. Tijdens hun verblijf in Londen toont hij zich nog meer als een verwend mannetje. Hij mokt en zeurt en zit de hele dag binnen. De schrijver wil volgens mij aantonen dat je op een bepaald moment moet leren tevreden zijn met wat je hebt. Ik vond het dan ook vreemd dat sjeik Boul-Boul uiteindelijk toch zijn dierentuin krijgt. Een gemiste kans volgens mij. Als slot van het verhaal laat de sjeik de hele straat van Londen nabouwen als verrassing voor zijn vrouw en dochters die heimwee hebben. Ook hier krijg je als lezer de boodschap 'geld maakt wel gelukkig'. Niet alle verhalen moeten moraliserend zijn, maar toch...