Een groepje vrienden gaat een paar dagen kamperen in de wildernis. Wanneer ze terug naar huis willen is hun land (Australië) in oorlog. Hun huizen zijn verwoest en hun familie gevangen genomen. Ze besluiten zich terug te trekken in de Hell. Daar zitten er veilig omdat het onherbergzaam gebied is. Ze zijn vast besloten de vijand te dwarsbomen. Maar nadat ze belangrijke doelwitten hebben opgeblazen, belanden ze toch in handen van de vijand die hen gevangen houdt. Na enkele bombardementen van de Nieuw-Zeelanders kunnen ze ontsnappen en vinden ze tijdelijk onderdak in Nieuw-Zeeland. Hier begint dit vierde deel van de serie. De jongeren worden klaargestoomd  voor een nieuwe opdracht: het gidsen van Nieuw-Zeelandse soldaten in het gebied dat ze het beste kennen: de Hell. Ze worden gedropt uit een helikopter en vanuit de Hell gaat het naar de militaire luchthaven met als doel die te saboteren. Maar zover gaat het niet komen. De soldaten worden ontdekt. Ellen en haar vrienden kunnen ontkomen. Zij zullen na een rustpauze zelf gevaarlijke sabotage proberen uit te voeren. Ze weten dat dit hen het leven kan kosten, maar liever sterven dan in een bezet land te leven.
Weeral een spannend vervolg op de vorige delen van 'Morgen toen de oorlog begon'. Deze jeugdroman leest zo vlot en is zo spannend dat je hem in één ruk uitleest. De situaties zijn zo realistisch beschreven dat je de fysieke en emotionele pijn van de jongeren voelt en de brandlucht als het ware ruikt. Ellen schrijft hun ervaringen waarheidsgetrouw en zo eerlijk mogelijk neer, inclusief hun verdriet om de verloren vrienden en de afschuw die het doden van de vijand bij hen opwekt. Toch is het geen opgave deze boeken te lezen, eerder een verslaving als je van spannende avonturen houdt.