Op een nacht droomt Aurora dat honderden gezichten tegen haar praten. Ze begrijpt er niets van, maar haar moeder heeft in de vlammen van het vuurtje waarop ze kookt gelezen dat de voorvaderen Aurora hun herinneringen willen vertellen. ‘De goden hebben jou uitverkoren, zodat je alles kunt doorgeven aan je kinderen en kleinkinderen,’ zegt ze. Met een amulet die haar vader heeft gemaakt op advies van de goede heks Dionisia gaat Aurora op reis. Ze is alleen en bang, want ze weet niet wat haar te wachten staat en waar ze naartoe moet. Toch voelt ze dat haar voorvaderen haar begeleiden en ze dwaalt door hun herinneringen, die zijn als het leven zelf, vol liefde, verdriet, hartstocht, hebzucht en jaloezie. Ze ontmoet op haar lange tocht de ronddwalende personages uit de sagen en mythen en leert van hen ‘de wetten van de indianen’. Ze kan pas weer naar huis keren als ze alles heeft geleerd over het leven, en daar hoort ook de dood bij. Dit boek vermengt sagen, legenden en realiteit. Weinig jongeren zullen zich kunnen identificeren met Aurora en met het feit dat ze verhaalfiguren ontmoet, herkent en zich ermee vereenzelvigt. Er is totaal geen scheiding meer tussen fictie, legende en werkelijkheid. Het feit dat alles zich in een andere cultuur afspeelt, maakt het verhaal nog moeilijker. Misschien dat enkele zeer in indianen geïnteresseerde lezers dit aangenaam vinden, maar mij kon het niet bekoren.