Een prentenboek zonder tekst dat zich goed laat lezen via de illustraties. Een skiër skiet door een landschap, je ziet hem op en af de heuvels zoeven. Aan zijn meterslange wapperende sjaal zie je dat hij veel snelheid haalt. Dan doet hij een onfortuinlijke val en zijn ski's blijven steken in de sneeuw dicht voor zijn huisje. Zijn vrouw beveelt de hond om hem te zoeken en het weerzien met elkaar is heel blij en innig. Ze dansen en wikkelen zich samen in hun mooiste sjaal. Maar na een tijdje wil de man weer weg en neemt afscheid van zijn geliefde.

Een romantisch verhaal zonder woorden maar met heel overtuigende en bewegende beelden. Op de eerste pagina in hard geel, alleen de skies en de sjaal zijn helder blauw, zie je een grote sterke man naar beneden zoeven. De toon is gezet en daarmee ook de sfeer en dynamiek die het landschap doen leven. Want zonder de beweging van de aanstormende skiër, is er alleen maar een zacht en stil glooiend landschap te zien. In het huis waar de vrouw op haar geliefde wacht is het warm en knus. Een verhaal over verliefd zijn, over wachten en over afscheid nemen. Eenvoudig maar zeer poëtisch voorgesteld. Een vertederend sprookje vol dromen en verlangens.