Na weer eens een verhuizing van de ene stad naar de andere leert Anouk via Hyves (een sociale netwerksite) Romeo kennen. Anouk voelt zich meteen tot hem aangetrokken. Hij behandelt haar niet als een klein kind maar als een echte vrouw en maakt haar op een charmante manier het hof. Voor Anouk is het contact met Romeo een welkome afleiding voor het leven thuis en het wordt dan ook snel een vlucht uit het leven met een manisch-depressieve moeder, die nu in een depressieve periode zit. Al snel maakt ze afspraakjes met Romeo en wordt meegezogen naar zijn wereld met mooie auto’s, cadeautjes, veel aandacht en haar eerste seksuele ervaringen. Ze kijkt haar ogen uit en begint een dubbelleven te leiden: een leven thuis met een moeder die nauwelijks interesse toont en haar jongere zus die almaar meer taken thuis opneemt en een spannend leven met Romeo. Maar na een tijdje verlangt Romeo steeds meer van Anouk. Hij wil dat ze seks heeft met mensen die hij kent om hiermee geld te sparen voor een leven samen. Anouk stribbelt tegen maar ze wordt hardhandig aangepakt, waarna ze toch overstag gaat. Overdag gaat Anouk naar school en ’s avonds en tijdens de weekends doet ze wat Romeo haar vraagt. Als Anouk het fysiek niet meer aankan, geeft Romeo haar cocaïne om nog meer te kunnen werken. Op een dag kan Anouk op school haar ogen nauwelijks nog openhouden. Onderweg naar het toilet struikelt ze en botst ze tegen een jonge leerkracht, die haar bezorgd aanspreekt. Voor ze het weet, vertelt Anouk haar alles, waarna het plots snel gaat. Via de politie wordt ze naar een vluchthuis gebracht en  voor het eerst valt het woord ‘loverboy’. Langzaamaan start Anouk haar eigen strijd om uit de greep van Romeo te geraken.
De eenzaamheid en tristesse van het leven van het hoofdpersonage Anouk komen duidelijk naar voor. Haar hunkeren naar wat warmte en aandacht is dan ook invoelbaar, wat haar meteen tot dankbaar slachtoffer maakt van de loverboy van dienst. De onvoorspelbaarheid van een leven met een manisch-depressieve moeder die niet in behandeling is en weinig verantwoordelijkheidszin heeft, zorgt voor weinig zekerheden met een grote impact op beide tienerdochters. Ook het leven in het vluchthuis nadien is hard en wordt realistisch weergegeven, waarbij de blijvende kwetsbaarheid van het hoofdpersonage duidelijk in beeld komt. Een verhaal met een redelijk happy end, alleszins toch voor even …
Het verhaal is enigszins voorspelbaar en vertoont gelijkenissen met andere verhalen rond dit thema (Loverboys-Helen Vreeswijk) maar het is vlot geschreven. Als lezer word je als het ware meegesleurd in de keuze van Anouk om bij Romeo te willen zijn en wordt het dan ook aannemelijk dat zoiets kan gebeuren.
Op het einde van het boek wordt informatie gegeven over loverboys en hoe hiermee om te gaan als het jou of een vriendin overkomt.