Alleen lukt het niet!

'Alleen lukt het niet!' is een boek over pesten. Er gaat geen schooldag voorbij of Lisa zorgt er wel voor dat Ense de pispaal is. Bij haar moeder kan Ense niet terecht. Zij heeft het veel te druk met ervoor te zorgen dat Ense in een gouden kooi kan opgroeien. Ense moet perfect zijn en krijgt ook buiten school veel kansen om activiteiten te doen. Haar vader is vaak op zakenreis waardoor Ense alleen bij haar perfectionistische moeder opgroeit. Of is het haar moeder niet? Ense ontdekt boven op zolder immers papieren van een adoptiebureau. Het wordt haar allemaal te veel en ze besluit weg te lopen.
Ze bedenkt een plan en vlucht naar haar opa in Zuid-Frankrijk. Eigenlijk kent ze haar opa niet zo goed, maar ze komt er al gauw achter dat dit een warme man is. Voor hem zijn orde en netheid helemaal niet zo belangrijk als voor haar moeder. Opa geeft Ense eindelijk de vrijheid die ze nodig heeft om meer zelfvertrouwen te ontwikkelen. Samen doen ze allerlei leuke dingen die Ense ’s avonds enthousiast aan haar moeder doorbelt. In Frankrijk beleeft Ense heel wat gekke avonturen, maar leert ze ook omgaan met het verlies van een dierbare. Het is een leerrijke ervaring voor haar, maar ook voor haar moeder die later ook bij opa op vakantie komt.
Dit boek start nogal zwaar op de hand, maar wordt later luchtig en vlot leesbaar door de fijne avonturen in een typisch Franse sfeer. Alleen is het de vraag wie er daar achter zal komen ... Niemand neemt toch een knalroze boek uit het rek?! De cover van het boek is oerlelijk. Gelukkig vallen de potloodtekeningen in het boek wel goed mee. Eens je het boek open hebt, zijn er dus geen esthetische bezwaren meer. Enkel jammer dat er bepaalde stukken maar zeer oppervlakkig beschreven worden, waardoor je het gevoel krijgt toch belangrijke dingen uit het leven van Ense te missen. De mama van Ense wordt, vooral in het eerste deel, als een echte karikatuur neergezet, terwijl de opa dan weer van het ideale, begrijpende type is. Opa leert Ense dat het belangrijk is over problemen te praten (al deed hij dat zelf niet meer met zijn dochter). De dood van opa's beste vriend wordt er dan weer bijgesleurd, terwijl het einde - de reünie van de hele familie - overdreven 'happy' is.