After dark

Paula heeft haar vrienden uitgenodigd om te logeren in een kunstenaarshuisje, midden in een natuurpark. Haar mama is sinds kort samen met de kunstenaar Luis Martinez. De tortelduifjes hebben een museumweekend in Antwerpen gepland. Paula is vrij om te doen en laten wat ze wil. Eigenlijk vindt ze het een beetje eng alleen. Daarom nodigt ze Roos, Abel, Nina, Saskia en Camiel uit. Op Camiel heeft ze een oogje. Het lijkt wederzijds. Paula kijkt uit naar het weekend met hem erbij. Tijdens hun verblijf in het kunstenaarsdorpje is er veel drank voorzien. Op een bepaald moment stelt Camiel voor om een spel te spelen. De smartphones komen op tafel en elk bericht wordt luidop gelezen en onmiddellijk beantwoord. Het wordt een bijzondere avond. De vrienden dachten elkaar te kennen, maar niets is minder waar en het feestje loopt echt uit de hand. Ondertussen maakt Paula zich ongerust over haar vriendin Saskia die niet komt opdagen ... Wat is er aan de hand?

Het verhaal begint met een originele voorstelling van de zes hoofdpersonages. In een groepschat in WhatsApp volgt een kort gesprek tussen hen. Hierop volgt de proloog met een korte terugblik die twee maanden eerder heeft plaatsgevonden. Onmiddellijk weet je dat er iets niet pluis is. Hierna volgen dertien hoofdstukken. Deze worden afwisselend verteld door Paula of Saskia. Paula vertelt over het feestje. Je beleeft als lezer enkel haar gevoelens. Over de gedachten van de anderen kom je weinig te weten. Beide delen worden verteld in de ik-persoon. In het cursief gedrukte deel lees je de gedachten van de afwezige Paula. Ze is heel bang. De reden van haar afwezigheid kom je met mondjesmaat te weten. Daardoor wordt je geduld op de proef gesteld. Je bent als lezer nieuwsgierig. De auteur sluit af met een epiloog en een nawoord. Pas in de epiloog lees je de verklaring over de bizarre kunstenaar. Dit maakt het nog gruwelijker. De kunstenaar is een enge man die kunst op een wel heel vreemde manier beoefent en daar heel ver in gaat. Het einde is niet echt geloofwaardig. 

Het nawoord vertelt je nog het leuke weetje dat het Berkanhuisje echt bestaat ...