Charlie doet op aanraden van haar klasjuf, Sarah, mee aan een schrijfmarathon. Gedurende een maand dient ze een verhaal te schrijven van 30.000 woorden of een gemiddelde van 1000 woorden per dag. Ze wordt hierin gesteund en bijgestuurd door haar klasjuf, die dagelijks adviezen geeft. Aan inspiratie heeft Sarah geen gebrek. In haar eigen leven gebeurt er op dat ogenblik heel wat, waardoor ze al snel beslist om haar eigen verhaal te vertellen. Over haar moeder, die heeft aangekondigd dat ze depressief is. En over de Turkse Orhan op wie Charlie erg verliefd is en waarmee ze net voor de eerste keer gezoend heeft. Voor Charlie is het niet eenvoudig haar gevoelens te plaatsen, haar verdriet om haar moeder en de kriebels in haar buik voor Orhan. Gelukkig is er haar vriendin Ayse en haar vader die er op zijn eigen manier probeert te zijn voor haar moeder en Charlie. Charlie ziet haar moeder voor zich uit staren en laat haar niet graag alleen. Voor zichzelf maakt ze een lijstje van de manieren waarop haar moeder zelfmoord zou kunnen plegen en hoe ze dit kan vermijden. De band tussen Charlie en Orhan wordt steeds sterker. Charlie maakt kennis met zijn minder goede kanten, waarvan ze behoorlijk schrikt. Charlie schrijft het allemaal van zich af. Als het met Orhan helemaal de verkeerde kant dreigt uit te gaan snelt haar vader te hulp en slaagt ook haar moeder erin haar leven opnieuw op te pakken ...
'30.000 woorden van Charlie' is geschreven in dagboekvorm en brengt het verhaal van Charlie. De depressie van Charlies moeder komt uitgebreid aan bod maar wordt vooral belicht vanuit het standpunt van een tiener. De bezorgdheid en onwetendheid van het hoofdpersonage over de depressie van haar moeder komen in beeld en geven een realistische indruk, net zoals de pogingen van Charlie om haar moeder bij te staan en soms haar rol als moeder in het gezin over te nemen. Voor kinderen van ouders met een depressie kan dit boek een meerwaarde betekenen. De relatie met een Turkse man, die als jaloers en bezitterig wordt afgeschilderd, is soms eerder voorspelbaar en beantwoordt aan een bestaand clichébeeld. De ontknoping van het boek is echter hartverwarmend met een mooie dosis humor.