Na de winter en de lente is Rotraut Susanne Berner aan de zomer toegekomen. Het derde boek in de reeks ligt volledig in lijn van de twee voorgaande. De zeven dubbele bladzijden geven telkens een momentopname van de stad of van het platteland, waarop je niet in één, twee, drie uitgekeken raakt. Bij elke plaat kan je uren kijken, zoeken, vertellen. Op de achterflap staat een aantal figuren die op elke plaat terug te vinden zijn: een poes die op een muis jaagt, een non die van pinguïns houdt, Daniela die met een opgeblazen krokodil onder de arm op weg is naar het verjaardagsfeest van Susanne. Uiteindelijk blijkt heel het boek een aanloop naar Susannes verjaardagsfeest, maar het stoort geenszins als je dit niet doorhebt en al lang bij elk personage je eigen verhaal verzonnen hebt. De illustratiestijl van Berner blijft wat houterig en naiëf, maar o zo charmant.