'Twee pappa’s voor Tango' vertelt het waargebeurde verhaal van Roy en Silo. Het zijn twee mannetjespinguïns die in de New Yorkse zoo leven. Ze groeien samen op, doen alles samen en zijn onafscheidelijk. De oppassers vinden het maar raar dat ze niet naar vrouwtjespinguïns kijken en halen het koppel uit elkaar. Maar van verdriet willen de pinguïns niet meer eten, totdat ze weer bij elkaar mogen. En dan beginnen ze een nest te bouwen om te gaan broeden. Dat is wel erg vreemd, want het zijn allebei mannetjes en de steen waarop ze broeden is geen ei waaruit een babyvogel kan komen. Maar er zijn andere pinguïns die hun nest verlaten, en zo krijgen ze van de oppassers een echt ei en tegen de natuur in slagen ze er er zelfs in het uit te broeden. De baby wordt Tango genoemd en met hun drietjes vormen ze een gelukkig, net iets anders gezinnetje. De tekst is een beetje houterig, net zoals de tekeningen. Vreemd is dat hetzelfde verhaal eerder in een Amerikaanse uitgave verscheen onder de titel 'Tango Makes Three' van Peter Parnell en Justin Richardson, met illustraties van Henry Cole. Het thema kan een aanknopingspunt vormen voor een gesprek over nieuwe gezinsvormen en homoseksualiteit.