Dit boek is de opvolger van 'Ninna Oh, slaapliedjes rond de Middellandse Zee'. In 'Slaap nu, Ninette' vind je een stukje erfgoed van bij ons. De auteurs van het boek gingen op zoek naar verloren slaapliedjes, om ze voorgoed te bewaren. Hun zoektocht liep doorheen de Lage Landen waarbij ze een diversiteit aan liedjes verzamelden. Hun verzameling vind je op de cd die bij het boek zit. Deze werden zonder muzikale begeleiding ingezongen door Vlaamse talenten.
Sommige liedjes werden ook bewerkt door artiesten uit binnen- en buitenland. Alle liedjes blijven wel zachte, rustige slaapliedjes, maar het doet wat vreemd aan om ons Nederlandstalige erfgoed te laten vertalen naar het Engels of een Afrikaanse taal. De bewerkingen die wel in het Nederlands gemaakt zijn, zoals onder andere die van Arne Vanhaecke, slagen er dan weer wel in om het authentieke karakter van het liedje te behouden en toch modern over te komen.
Jammer hierbij is dat de liedjes niet zijn gemaakt om mee te zingen. Hoewel de tekst in het boek staat, zijn alle liedjes zo hoog gezongen dat je als ouder een echte durver moet zijn om mee te zingen. Wil je ze zingen zonder cd, dan zal je eerst goed moeten luisteren. De muziek werd niet in noten uitgeschreven zodat het al moeilijk wordt om te weten hoe een liedje klinkt. Beslis je toch om mee te zingen, laat je dan niet in verwarring brengen door de ietwat afwijkende tekst in het boek.
De illustraties uit het boek zijn van Julie Tavernier. Het zijn erg nostalgische prenten, samengesteld met een soort van collagetechniek; nu eens een tekening, dan weer een oude foto of plakplaatje. Sepia- en pastelkleuren bepalen de dromerige sfeer. Vooral oudere kinderen en volwassenen zullen dit soort prenten weten te appreciëren.