Scarlet Benoit is gefrustreerd dat de politie niets doet om haar vermiste grootmoeder terug te vinden. Wanneer ze de boodschap krijgt dat ze de zaak sluiten, zit er voor Scarlet niets anders op dan zelf op zoek te gaan. Al gauw blijkt dat Scarlets argwaan om de verdwijning van haar grootmoeder terecht is. Wolf, een jongenman die ze ontmoet heeft in de herberg waar ze fruit leverde, weet haar te vertellen dat haar oma gevangen genomen is door een heel gevaarlijke bende, de Orde van Parijs. Volgens Wolf zou Scarlets grootmoeder gevangen genomen zijn omdat men haar ervan verdenkt meer informatie te bezitten over de verdwenen prinses van Lunar, Selena.
Wolf was ooit zelf aangesloten bij deze bende maar kon zich niet meer vinden in hun ideeën en principes. Hij weet waar ze zich verschuilen en biedt zijn hulp aan om Scarlets grootmoeder te redden. Maar is deze hulp wel oprecht? Of schuilt er in Wolf een echte wolf met wolvenstreken?
Parallel met het verhaal van Scarlet vervolgen we in dit boek het verhaal van Cinder, de verdwenen prinses van Lunar. Zij is gevangen genomen door prins Kaïn en wacht op haar uitlevering aan de koningin van Lunar. De koningin had toen Cinder/Selena een kind was al geprobeerd haar te vermoorden om de macht over Lunar en de Aarde te bemachtigen. Zal Selena uitgeleverd worden? Zal koningin Levana slagen in haar opzet?
Wanneer je dit boek leest, denk leg je meteen het verband met het verhaal van Roodkapje. Je hebt een boze Wolf, een grootmoeder en een Roodkapje/Scarlet. Grootmoeder komt ook in de handen terecht van de boze Wolf door toedoen van Roodkapje. Maar Roodkapje zelf is heel naiëf en kent in het begin van het verhaal haar aandeel niet en loopt zo zelf bijna in de val van de boze Wolf. Tot een held haar redt! Daarnaast had ik soms ook het gevoel dat ik in een nieuw Twilight-verhaal beland was. Maar toch is het anders, en even boeiend geschreven. Het is een tweede deel maar dit tweede deel heeft mij zeker niet minder bekoord.