Sam, er is zoveel dat ik je wil vertellen

Mika is niet bepaald enthousiast als Sam de lege plaats naast hem toegewezen krijgt. Zijn vrienden vinden ’t maar al te grappig dat die rare nieuwe net naast hem moet zitten en verzinnen de ene mop na de andere. Als Mika ‘die rare’, tegen zijn wil, beter leert kennen ontdekt hij een andere Sam. Iemand die hem een vreemd nieuw gevoel geeft. Hij wil meer tijd met haar doorbrengen. Sam lijkt dit zelf ook te willen. Maar ze gedraagt zich vreemd. Het ene moment trekt ze hem aan, het andere stoot ze hem af. Hij mag niet te dichtbij komen. Het lijkt wel alsof ze iets verbergt voor hem. Mika blijft volharden en ontdekt haar geheim.

Als lezer herken je de gevoelens van een eerste verliefdheid. Je ervaart Mika’s frustratie, het gevoel van buitengesloten te worden. Je voelt zijn angst als hij de waarheid over Sam te weten komt. Een grote verrassing is dit geheim voor de lezer niet, maar toch leef je mee en voel ook jij de machteloosheid. Het is opvallend dat dit verhaal vanuit het standpunt van een jongen verteld wordt, terwijl deze gevoelige thema’s meestal voor meisjes zijn weggelegd.

Demesmaeker gebruikt een eenvoudige, rechttoe rechtaan schrijfstijl. Dit geeft de minder sterke lezer ook de mogelijkheid om zonder frustratie dit boek op te nemen. De layout van de voor – en achterflap zijn een mooie weergave van het gevoel dat overblijft. Geen lectuur om vrolijk van te worden, maar voor sommigen wel de harde realiteit. Een verhaal over verliefdheid, echte vriendschap en afscheid nemen.

Dit boek maakt deel uit van de reeks ‘Lekker Lezen’, uitgebracht door uitgeverij Eenhoorn voor lezers uit het eerste en tweede middelbaar.