Plotter gaat logeren

Plotter gaat logeren bij zijn allerliefste tante Maroeska. Ze woont erg ver weg. Mama en papa brengen hem met de auto. Tante Maroeska is ontzettend blij wanneer ze Plotter terugziet. Opeens denkt Plotter aan iets. Zijn knuffel! Die is hij thuis vergeten ... en het is te ver om terug te rijden. Tante Maroeska heeft nog een oude knuffel, Arthuur, een soort krokodil. Plotter vindt hem een beetje griezelig! Hij heeft zelfs een kwade droom over Arthuur. Maar de volgende dag maakt die alles weer goed! Een nogal vergezocht verhaal waarin de interne logica ontbreekt. Wanneer Plotter met een gil wakker wordt uit zijn nachtmerrie - "Arthuur wil me opeten!" - gaat tante helemaal niet in op zijn angst. Integendeel, ze zegt dat Arthuur juist een held is en "Als hij erbij is, hoef je nooit bang te zijn." Welk kind gelooft zoiets nu? Plotter blijkbaar wel, want als er in het park een grote hond opduikt, jaagt hij hem met behulp van Arthuur weg. Dit vind ik van weinig inzicht in de kinderlijke psychologie getuigen. De illustraties zijn warmer en speelser dan de tekst, die erg stroef en 'droog' klinkt.