Als haar vader op kruistocht vertrekt, wordt de dan twaalfjarige Papavera heerseres van de burcht Falkenstein. Drie jaar later heeft ze haar zaakjes goed geregeld en dragen haar bedienden haar op handen. En dat is niet naar de zin van de naburige graaf, die het allemaal met lede ogen aanziet. Als ze zijn huwelijksaanzoek afwijst en er ook kwaadschiks niet op in wenst te gaan, laat hij haar tot heks verklaren. Papavera slaat op de vlucht en samen met Tassillo, haar mysterieuze paard, gaat ze op zoek naar haar vader, hierbij meedogenloos op de hielen gezeten door de Inquisitie. Ze heeft slechts één aanwijzing: een geheimzinnige ring met inscriptie. Het wordt een gevaarlijke en avontuurlijke tocht door middeleeuws Europa. Samen met een slimme dwerg – die haar vaak en niet altijd even geloofwaardig uit uitzichtloze situaties redt – bereikt ze uiteindelijk het Heilig Land. Daar hoort ze van een Arabier met rood haar, net zoals dat van haar. Hij probeert christenen en Arabieren met elkaar te verzoenen. Maar zal ze hem vinden? En kan hij haar bij haar vader brengen? Dit is een levendig, vlot geschreven historisch avonturenverhaal dat zich afspeelt ten tijde van de Kruistochten. De auteur spuit heel wat details over het leven in middeleeuws Europa en de Oriënt. In tegenstelling tot in de meeste van dit soort boeken is de protagonist een jonge, vrouwelijke held. Ze is dapper, temperamentvol en op avontuur belust. Maar ze is ook naïef, en belandt vaak in heel netelige situaties. Gelukkig is er de dwerg Treurniet die haar altijd weer opnieuw redt. Het is niet alleen een historisch verhaal, het brengt ook een boodschap van tolerantie en verdraagzaamheid tussen de beide religies. Dat komt vooral naar het einde toe aan bod, al wordt in de loop van het verhaal de kortzichtigheid en zelfingenomenheid van de Inquisitie aan de kaak gesteld, en treedt Papavera zelf iedereen open en zonder vooringenomenheid tegemoet. Het is een boek dat best wel heel wat mensen zal aanspreken, zowel om de historische details, de boodschap als het avontuur. Alleen wringt daar ook het schoentje: het is vaak zo voorspelbaar en hangt zo van toevalligheden aan elkaar dat het zijn geloofwaardigheid verliest. En ook het einde wordt te snel op een drafje afgehandeld. Bovendien had de auteur wel wat dieper kunnen ingaan op de tegenstellingen tussen christenen en Moslims, want heel wat van de problemen van vandaag vinden hun wortels daar. Gemengde gevoelens dus.