New York, jaren '40. Als Linus’ broer Apke naar de oorlog moet, krijgt Linus nieuwe schoenen. Geen nieuwe schoenen die glimmen, naar leer ruiken en stijf aanvoelen maar de schoenen van zijn oudere broer Simon. En die kreeg dan weer de oude schoenen van Apke. Simons oude schoenen kreeg Wilke. Ook de huishoudelijke taken worden op deze manier doorgegeven. Simon krijgt Apkes baantje in het postkantoor, Linus krijgt Simons loopronde en Max moet voortaan op de kleintjes passen als vader en moeder in de winkel staan.
Als Linus op een dag een kist sinaasappels moet afleveren bij een man die hij de naam Mister Orange heeft gegeven, dondert hij in Mister Oranges gebouw van de trap. Mister Orange biedt aan om zijn kniewonde te verzorgen en zo treedt Linus binnen in de wondere wereld vol kleur van Mister Orange. De muren zijn er wit met gekleurde vierkante vlakken. Een droomwereld gaat open. En dromen is wat Linus doet als hij met zijn kar vol groente en fruit door de straten van Manhattan loopt. Hij droomt over Apke en over Superman. Superman die Apke helpt om de oorlog te winnen. Of toch niet? Nadat hij stiekem Apkes brief gelezen heeft, is Linus niet meer zo zeker dat Superman wel een echte held is.
Het verhaal is vlot geschreven maar hier en daar wel verwarrend. De emoties van het hoofdpersonage worden naar mijn gevoel onvoldoende uitgediept: Linus' boosheid op Liam omdat hij nu met Georgie bevriend is, de angst voor wat er met Apkes voeten aan de hand is...  Alle gevoelens die Linus heeft, komen maar even aan bod.
De overgang van de realiteit naar Linus’ fantasiewereld en terug is nog verwarrender. De tekst mag dan cursief gedrukt staan, voor de lezer is deze overgang niet vanzelfsprekend. De rol die Superman in dit verhaal speelt, is soms grappig, soms storend.
Als je het verhaal aandachtig leest en als je iets van schilderkunst en de grote meesters kent, kun je in Mister Orange de schilder Piet Mondriaan herkennen. In de Tweede Wereldoorlog trok hij van Europa naar New York waar zijn nieuwe schilderwerken wereldberoemd werden. Piet Mondriaan was (en is nog steeds) een inspiratiebron voor vele andere kustenaars. Ik betwijfel echter of de beoogde doelgroep Piet Mondriaan en zijn werk kent. Echt noodzakelijk is dit niet, want Mister Orange is een vrolijke noot in dit verhaal.