Leopold mag voor zijn verjaardag enkele vriendjes te logeren vragen. Hij verheugt zich enorm op het feestje en misschien nog meer op de enge verhalen over het bedbeest, het kastmonster en de bosgriezel die hij ’s avonds aan zijn vriendjes kan vertellen. Alleen Kobe laat zich door Leopolds verzinsels niet bang maken, want die heeft zijn grote, groene knuffeldraak meegebracht die alle monsters te lijf kan gaan. De gevoelens van de personages worden onderstreept door de wisselende typografie. Leopolds smalende reactie op Kobes knuffelvriendje staat in dikke, grote letters. Kobes antwoord ziet er dan weer duidelijk verlegen uit.
Het meest bijzondere aan dit prentenboek zijn de illustraties. Het gaat om een reeks gefotografeerde stillevens. De personages in dit boek zijn poppetjes met scherpe en expressieve gezichtsuitdrukkingen en een warrige haardos. De monsters en de draken (jawel, het worden er uiteindelijk twee) zijn geknutselde creaties waarbij je de naaisteken nog ziet zitten. Het levert verrassende plaatjes op en misschien vormen ze ook een inspiratiebron voor wie handig is met naald en draad.
'Kobe en de knuffeldraak' is een verhaal met verschillende lagen: het handelt over een verjaardag met logeerpartij, maar ook over plagen, afgunst en omgaan met angst.