Al tien jaar zoeken twee rivaliserende piratenschepen naar de beroemde Gekruiste Knekelschat. De 'Rooie Marie' vaart onder het bevel van Kapitein Brulbaard, op 'De Spelbreker' voert Admiraal Zwijnenpoot het bevel. Eindelijk hebben de piraten van Brulbaard de schat te pakken en dat gaan ze vieren met een viswedstrijd en een groot festijn. Ze hebben niet in de gaten dat er een papegaai aandachtig meeluistert. Hij is een spion van Zwijnenpoot. Als één van de piraten een zeemeermin vangt, nodigt Brulbaard haar hoffelijk uit om te komen logeren. Maar als de bemanning moegefeest slaapt, sleept de zogenaamde zeemeermin de schat op het dek en in een sloep van Zwijnenpoot. De bemanning van de Rooie Marie wil de schat terughalen en daarvoor gebruiken ze eveneens niet één, maar een leger papegaaien. Voor de tweede keer vieren ze feest maar de kapitein waarschuwt: "Mannen, wie zelfs maar denkt aan het vangen van een zeemeermin zal de rest van zijn leven het dek zwabberen!" Het einde laat vermoeden dat Zwijnenpoot het hierbij niet zal laten. Dit is een grappig, stripachtig piratenverhaal dat ook niet zo gretige lezers kan boeien.