Er ligt hier een parel van een boek voor mij, zowel qua illustraties als qua tekst. Het is ook een fraaie uitgave. De titel dekt de lading volledig. Het is overvloedig geïllustreerd met prachtige portretten van Ingrid Godon. Alleen ... het is moeilijk samen te vatten. Er staan ongeveer 42 korte gedachten in, die allemaal iets met denken te maken hebben. Bij elke 'bedenking' staat één en soms zelfs meerdere portretten; het lijkt alsof de illustratrice al tekenend meedenkt en met denken niet kan stoppen. Vaak begint de tekst met 'Ik denk'. Zoals altijd bij Toon Tellegen maken zijn gedachten soms onverwachte, soms grappige sprongen zoals: "Weten is het omgekeerde van denken" (p. 11); "Denken is vermoeiend" (p. 37); "Ik denk dat ik niet vooruit maar achteruit loop (p.82). Want als je zo loopt dan zie je "voor mij ligt mijn leven tot nu toe" en "achter mij ligt alles wat nog komt. Daar kan ik niets van zien. Daar schuifel ik naartoe". Op p. 47 denkt hij aan denken en dan volgt er een lijst van samenstellingen met denken tot plots 'onderdenken' en 'voordenken' en 'langsdenken' Op p. 75 gaat het over verschillende soorten van denken zoals: 'weten, vermoeden, geloven, twijfelen, vaststellen, narekenen, gissen, besluiten ...'
Het zal duidelijk zijn dat dit boek ontzettend veel lagen heeft en mogelijkheden biedt, ook qua woordenschat. Hoe lach je bijvoorbeeld iemand 'smadelijk uit' (p. 60)? De illustraties zijn zoals gezegd prachtig. Ingrid Godon verstaat als geen ander de kunst om treffende portretten te maken. Op p. 48 staat: "Ik denk dat ik ergens achter ben gekomen. Ik klim op mijn tafel en dans van geluk. Nu weet ik het, nu weet ik het!"; van p. 48 tot 57 staan wervelende tekeningen alsof het potlood niet uitgedanst raakte. Er is een lang voorwoord van Bart Moeyaert waarin hij op zijn manier verder spint op denken. Volgens hem is "nadenken een soort van ordenen".
Dit is geen boek om in één ruk uit lezen. Stukje voor stukje kun je het laten bezinken en vaak opnieuw lezen. Het is geschikt voor jongeren vanaf twaalf jaar, maar ook volwassenen zullen er van genieten. Kortom, het is iets voor fijnproevers.
Na al het denken kom je misschien ook tot het besluit van de slottekst: "Ik denk/ en vergeet bijna alles/ wat ik denk meteen weer./ Ik had dus alles wat ik denk/ net zo goed niet kunnen denken/ waarom toch al die moeite? Ik weet het niet."