'Iets' is volgens mij één van de betere jeugdboeken van de hand van Geert De Kockere. Dat wil natuurlijk al heel wat zeggen. 'Iets' is niet het meest gemakkelijke boek, maar het is prachtig geschreven en heel poëtisch. Ook de tekeningen zijn absoluut de moeite waard. Ze zijn erg abstract en vormen collages die nogal onwerelds aandoen. Toch is het geheel erg mooi en zijn alle details op zich wel herkenbaar. Deze door Inge Bogaerts veroorzaakte explosie van kleur staat symbool voor de Big Bang die onze aarde liet ontstaan. De grote knal die er uiteindelijk ook voor zorgde dat er mensen geboren werden. En ook hierover gaat dan ook dit wondermooie prentenboek. Alles start bij de reuzin Moer. Wanneer ze moet niezen doordat Iets in haar neus is gekropen, ontstonden er werelddelen en eilanden. En op één daarvan kroop Iets rond. Iets evolueerde naar Iets dat kon kruipen en daarna naar Iets dat rechtop ging lopen. En Iets zwom naar een ander eiland, waarop Iets Iets Anders tegenkwam. Iets en Iets Anders werden verliefd. Ze kregen een Iets van Niets, dat kwam uit de buik van Iets. Iets van Niets groeide op in een warme thuis en vertrok later. Iets van Niets trok de wereld in, waarin Iets van Niets Ook Iets tegenkwam. Samen kregen ze Nog Iets, en dan Weer Iets. En dit gaat zo door, wel zeven miljard keer. En allemaal gingen ze iets doen: werk, spel, sport of kunst. Ze vonden zichzelf zo belangrijk dat ze zich voortaan Iemand gingen noemen. En zo komt het dat nog steeds elke dag, elk uur, elke minuut er Iets bij komt. Iets dat start met een zaadje, een boontje en in een warme buik groeit tot het Iemand is. Wat denk je? Ben jij ook zo iemand?