Het spiegelhuis

Derde deel in deze reeks en ik blijf een onvoorwaardelijke fan! Lees mijn vorige twee recensies en je begrijpt waarom, zou ik zo zeggen. Ik kan hier alleen maar in herhaling vallen. Vlot geschreven, spannende klifhangers op het einde van elk hoofdstuk, geheimzinnigheid troef, toffe hoofdpersonages, intrigerende nevenpersonages etc. etc. En waar is in godsnaam toch die raadselachtige Ulysses Moore gebleven, de verdwenen vorige eigenaar van Villa Argo? Een vraag waar zowel de lezer als de tweeling Jason en Julia en hun vriend Rick een antwoord op zoeken. Het lijkt er wel op dat die zoektocht van de ondernemende kinderen hen meer vragen oplevert dan antwoorden. Na de deur met vier sloten geopend te hebben in deel 1 en een verblijf in het oude Egypte te hebben doorstaan in deel 2, worden ze in dit derde deel geconfronteerd met het bizarre spiegelhuis, een constructie van de geniale uitvinder Peter Dedalus. Ook deze man had connecties met Ulysses Moore en ook hij is schijnbaar spoorloos van de aardbol verdwenen. Terwijl de kinderen steeds meer informatie te verwerken krijgen, dienen ze ook nog rekening te houden met de feeks Oblivia Newton, die nergens voor terugdeinst … Met het risico om toch in herhaling te vallen: dit is een bijzonder aangename – bovendien mooi uitgegeven - reeks, waarin geheimzinnigheid en spanning centraal staan. Voeg daar de grote dosis originaliteit aan toe en het is perfect verklaarbaar waarom we weeral uitkijken naar het vierde deel in deze zesdelige reeks. Dat is dan ook het enige minpuntje aan dit derde boek: weten dat je weer enige tijd moet wachten om het geheim van Ulysses Moore te kunnen achterhalen. Een minpunt waarmee we kunnen leven.