Ook in dit vijfde deel van 'Geek Girl' gaat de onvolprezen Harriet Manners haar eigen vreemde gangetje. Zo probeert ze op onnavolgbare wijze haar vriendengroep op het rechte pad te houden. Dat ze hierbij vergeet rekening te houden met wat haar vrienden zelf willen, gaat helemaal aan haar voorbij. Aan de hand van schema's en een onuitputtelijke stroom van berichten via sociale media houdt ze alles en iedereen in het oog. Net zoals in de voorgaande edities spuit Harriet allerlei weetjes in het rond voor iedereen die het horen wil. Haar modellenwerk brengt haar opnieuw in de problemen en bedreigt haar perfecte structuur. Net nadat alles en iedereen zich tegen Harriet lijkt te keren, is er ruimte voor een onverwacht nieuw begin ... Of lijkt dit enkel maar zo?

​Net zoals in alle voorgaande delen van deze reeks hanteert dit boek hetzelfde recept: een ietwat onhandig, intelligent pubermeisje met enigszins dwangmatige trekjes werkt zich in de problemen. Deze problemen stapelen zich in  geen tijd op tot het hoofdpersonage vast komt te zitten en op een klungelige manier de zaak probeert te redden. Haar drang naar rechtvaardigheid is hierbij aandoenlijk. De manier waarop het hoofdpersonage keer op keer in de problemen komt, vertoont intussen een gekend patroon. Verloopt het in het echte leven niet precies zo? Tel daar de vele komische, onhandige situaties bij waarin Harriet verzeild raakt en de doelgroep zal ongetwijfeld een glimlach niet kunnen onderdrukken. De herinnering aan Bridget Jones is nooit ver weg, maar voor grappige chicklit zal er altijd een groot publiek bestaan. De cover oogt ook deze keer hip en aantrekkelijk en zal menig pubermeisje overstag doen gaan. De korte hoofdstukken in een groot lettertype spreken ook de minder geoefende lezer aan. De reeks lijkt me prima geschikt voor op het nachtkastje of aan het zwembad.
​