Emmy & Olivier

Emmy, de zeventienjarige ik-persoon in dit verhaal, houdt heel veel van surfen. Dat weten haar ouders echter niet. Die zijn veel te bang dat er haar iets zou overkomen sinds de buurjongen Olivier tien jaar geleden plots samen met zijn vader verdween. Emmy en Olivier waren al sinds hun geboorte onafscheidelijk. Haar leven en dat van haar vrienden, Drew en Caro, veranderde door zijn afwezigheid. De angst, verwarring, onrust en het vergeefse zoeken resulteren erin dat hun ouders overbeschermend reageren. Nu duikt Olivier plots weer op. Is het mogelijk na tien jaar de draad gewoon weer op te pakken? Emmy slaagt erin hun vriendschap te hernieuwen, maar het is een voorzichtig zoeken en opnieuw wennen. Olivier heeft het moeilijk zich aan te passen. Voor hem lijkt het alsof hij opnieuw wordt ontvoerd. Zijn moeder heeft ondertussen een nieuw gezin, waarin hij zijn plaats moet vinden en op school komt hij in een lagere klas terecht omdat zijn vader hem thuisonderwijs gaf. Voor Emmy is de thuiskomst van Olivier een kans om zich los te maken van de verstikkende overbezorgdheid van haar ouders. Emmy leert Olivier surfen, en zo delen ze samen een geheim en een passie. Wanneer Oliviers vader plots contact met hem opneemt, vreest Emmy het ergste.
Het is een wat onwaarschijnlijk verhaal dat diepgang mist. Wel interessant is de blijvende impact van de ontvoering op het leven van iedereen in de omgeving. Wat er precies is gebeurd in de voorbije tien jaar, blijft echter wat in het ijle hangen. Nu het probleem is opgelost, is de blijvende angst steeds aanwezig dat Olivier weer zou verdwijnen. Doorheen het boek lopen enkele nevenverhalen. Zo schrijft Emmy zich stiekem in voor de universiteit omdat ze daar in het surfteam wil. Haar beste vriendin Caro voelt zich verraden omdat ze van niets weet. En dan is er Drew, wiens ouders het er moeilijk mee hebben dat hij een vriendje heeft, hoewel ze al langer weten dat hij homo is. Emmy en Olivier groeien naar elkaar toe, maar een echt liefdesverhaal wordt het niet. Spijtig dat gevoelens niet meer worden uitgediept en dat het allemaal wat stereotiep en weinig origineel is.