Eendje Smeerpoets

Meneer Konijn woont alleen, hier heeft hij totaal geen probleem mee. Meneer Konijn is ook heel erg precies. Alles moet precies op zijn plaats liggen, zelfs de blaadjes in het bos. Op een dag - tijdens het opruimen in het bos - vindt Meneer Konijn iets dat er glad, gespikkeld en perfect uitziet. Dit voorwerp past precies in zijn verzameling!
Elke dag poetst Mijnheer Konijn het ding netjes schoon en zingt dan zachtjes een vrolijk liedje. Tot er op een avond een scheur in zijn perfecte ding komt.  Met een luide KRAK breekt het in tweeën en het vies, kleverig dingetje dat eruit komt, is verre van perfect. 'Mama' roept het eendje. Meneer Konijn zet het eendje snel in bad, met veel schuim overal tot gevolg. En dan heeft het eendje nog geen pap gegeten...  De zoektocht naar de mama van het eendje levert dagen na elkaar niets op. En het huis van Meneer Konijn wordt een ware rommelboel.
Als ze eindelijk mama eend vinden, is die in de wolken en ze bedankt Meneer Konijn uitvoerig. Meneer Konijn gaat terug naar huis en poetst dat het een lieve lust is. Op het einde van de dag staat alles in zijn huis weer precies goed, maar Meneer Konijn voelt zich zo alleen. En dan beseft hij: "Ik moet heel veel pap kopen!" De volgende dag nodigt Meneer Konijn de familie eend uit bij hem thuis voor het eten. Al snel is het vies en ligt er overal rommel. "En Meneer Konijn vond het PRECIES GOED!"
Een hartverwarmend verhaal met al even gezellige tekeningen. De vaak paginagrote illustraties zijn eerder klassiek te noemen, maar heel expressief. Neem die prent waarop Meneer Konijn uitgeteld in zijn stoel in slaap ligt - met overal rotzooi om hem heen - en de kleine eend die met zijn pootjes omhoog op zijn schoot ligt. Het verhaal is ook leuk verteld. Een plezier om voor te lezen!