In dit boek worden Kraai, Ree en Haas geconfronteerd met afscheid nemen. Kraai besluit om te vertrekken om een stukje van de wereld te zien en keert na een paar maanden terug. Hij vertelt over een plek met stenen bedden en bloemen, waarop ze besluiten om ook zo'n stenen bed te maken. Kraai moet hierbij aan zijn vrouwtje terugdenken.
De tekst van het prentenboek heeft een wat klassiekere, religieuze ondertoon die eerder in het profiel van uitgeverij De Vier Windstreken zou passen. Bijvoorbeeld de belangrijke rol die de maancyclus kreeg, de duidelijke moraal over vriendschap. Ook de prenten hebben iets braafs dat hier en daar (gelukkig) doorbroken wordt.
Carianne Wijffels was niet aan haar proefstuk toe. Eerder gooide ze al hoge ogen met topboek Mina Lieverd (ook met Sine van Mol) en met Motje. Ze sloeg de handen in elkaar met Erika Verhoeven, die met dit boek haar debuut maakte in prentenboekenland. Het boek verdient zeker zijn drie sterren, vooral op basis van de prenten. Een knap staaltje van samenwerking waarbij de stijlen goed bij elkaar aansluiten. De twee illustratoren zorgen ook voor een verrassender suggestief einde dan de tekst doet vermoeden.