Dit prentenboek voor ervaren lezers is een eigenzinnige variante op Blauwbaard. De wilde, grove lino's in rood, zwart, wit en fel blauw passen bij het ontstellende verhaal over het griezelmeisje Louise. Zij verveelt zich in haar nette aangeharkte tuintje. Ze vraagt zich af wat er van haar bibberende schoolvriendinnen en vooral van de grootste griezel van de klas, Rotboy, is geworden. Om de saaiheid van haar bestaan te doorbreken, gaat ze op weg naar nieuwe griezelavonturen. In het Huuverbos zoekt Louise naar vleesetende plantjes, maar ze wordt belaagd door een wolf. Op het cruciale moment komt daar toch wel Rotboy opdagen om haar te redden. Rotboy is groot geworden "met een baard en met een paard". Louise gaat met hem mee. Rotboy woont in een slothuis met veel deuren en evenveel sleutels. Als hij haar alleen laat, gaat Louise ondanks het verbod toch deuren openen en dan ontdekt ze dat Rotboy zich helemaal niet verveeld heeft. Louise neemt op tijd de benen, ze wil geen griezelmeisje meer zijn. Dit is een ijzersterk verhaal met stoere illustraties. Het probleem met prentenboeken van deze soort is dat ze geen lezerspubliek dreigen te vinden. Ik zie het echter wel tot zijn recht komen als begeleiding van een toneelstuk of wanneer er klassikaal iets mee gedaan wordt of, waarom niet, als het tussen de strips gerangschikt wordt.