Stijn loopt in pyjama door het nachtelijke bos. Pentekeningen gecombineerd met aquarel roepen een donkere, griezelige sfeer op. Daartussen loopt het eenzame rode figuurtje van Stijn. Opeens hoort hij een vreselijk gehuil. Hij verstijft van schrik maar verstopt zich vervolgens in een holle boom. Een vreselijke wolf warmt zich aan een vuurtje. Vervolgens rent de wolf in angst weg voor het gegrol van een tijger, die op zijn beurt gaat lopen voor het geluid (!) van een krokodil. Stijn ontdekt een deur in de holle boom en komt zo in een huis van een konijn terecht. Het konijn heeft een plannetje om Stijn weer heelhuids thuis te krijgen. Het konijn klimt op Stijns schouders en met een cape om en een monstermasker voor jagen ze samen de wilde dieren op de vlucht. Het eindigt ermee dat ze bij Stijn hun honger gaan stillen met ... chocolademelk. Om dit boek te apprecieren moet je een liefhebber zijn van absurditeit. Het verhaal zit vol ongeloofwaardigheden. De boodschap wordt echter wel duidelijk. Samen kun je je angst overwinnen.