In het tweede boek over Zeepridder Roger hebben hij en zijn vrouw Lucy een baby gekregen, Max. Maar baby Max is heel erg ongemanierd; hij plast en poept en hij boert ... Als je het eerste boek gelezen hebt, dan weet je dat de nette ridder dit allemaal maar niets vindt, voor hem moet namelijk alles altijd spic-en-span zijn. De Zeepridder besluit te rade te gaan bij de Heks van Heinde en Ver, al heeft die een geheel eigen agenda.
Wat volgt, is een speels verhaal met leuke wendingen en een dosis spanning. De zwierige illustraties van Mattias De Leeuw passen perfect bij de toon van het verhaal. De Zeepridder die zichzelf heel serieus neemt komt heel goed tot zijn recht in de pen van De Leeuw en ook het kleurgebruik is mooi uitgebalanceerd. Kortom, de prenten vormen een mooie aanvulling op het verhaal.
Ondanks het feit dat het een verhaal voor eerste lezers is, krijg je nergens het gevoel dat het taalgebruik geforceerd is, wat nogal eens voorkomt in die boekjes. Een aanrader!