De reus van Teus

Teus loopt op een koude winteravond langs het park naar huis. Hij ziet iets bewegen maar weet niet goed wat het is. Het lijkt wel een heel groot been. En een voet. Dan ziet hij nog zo’n been ... Teus staat oog in oog met een reus! Hij gelooft zijn ogen niet maar hij is niet bang: reuzen bestaan immers niet! Maar als de reus naar Teus toebuigt en Teus zijn snor en mond vol scheve tanden ziet, zet hij het op een rennen ... Thuis gelooft niemand wat hij zag. Zijn broer en zus lachen hem uit. Enkel papa zegt dat hij vroeger ook eens een reus heeft gezien. Maar hij ontkracht meteen zijn verhaal door te zeggen dat het toch niet waar kon zijn. En dat Teus niks meer over reuzen moet zeggen, want dat geen mens hem zou geloven. De volgende dag gaat Teus al erg vroeg naar het park, op zoek naar zijn reus. Hij geeft hem zijn sjaal en wanten, want de reus rilt van de kou. Teus roept de hulp in van zijn vader, die zegt dat hij niks kan doen omdat mensen niet willen dat de reus bestaat en hem daardoor niet zien. Teus geeft niet op. Hij neemt een brood, een pak kaas en een karton melk mee voor de reus. Hij zoekt onderdak. De kerk is groot genoeg en staat leeg! Teus brengt er de reus in onder en gaat naar huis om nog meer eten en een warme deken te halen. Als hij terugkomt, staat het halve dorp in rep en roer. De kerk is afgezet en de politie zegt dat er een soort monster in zit dat ze gaan vangen. Teus roept heel hard op de reus, die naar buiten vlucht. Teus voelt zich schuldig. Door hem was de reus bijna gevangen. Maar de reus is hem dankbaar. Hij gaf hem weer zin in het leven, hij werd zijn vriend. Dapper gaat de reus op zoek naar een plek die nog vrij is, een warme en goede plek voor een reus ... Ze zijn zeldzaam, échte verhalen op een laag technisch leesniveau. Dit is er zo een ... Een mooi en goed opgebouwd verhaal op AVI 3. Bovendien een verhaal met een stevige moraal. De auteur geeft een veeg uit de pan; vertelt impliciet hoe wij omgaan met mensen zonder papieren, zonder dak boven het hoofd. Hopelijk vindt de reus ergens een plek waar hij wél welkom is ... De sfeervolle illustraties zijn soms een bizarre mix van tekeningen en foto’s in collagestijl.