De leeuw in de muis

Toegegeven ... in eerste instantie las ik als titel 'De leeuw en de muis'. Ik verwachtte me aan een eerder vlak en matig verhaaltje. Toch werd mijn onoplettendheid bij het lezen van het prentenboek snel opgehelderd en vond ik de titel ineens leuk gekozen. 'De muis in de leeuw' had ook gekund, maar dat was minder spectaculair geweest. Iedereen kent wel het gevoel van bewondering voor, het opkijken naar iemand. Op zich is hier niets mis mee zolang je je eigen pluspunten ook maar blijft zien. In dit prentenboek wordt dit op een leuke manier duidelijk gemaakt. Muis kijkt enorm op naar de leeuw. Iedereen ziet en hoort hem. Muis zelf is klein en stil. De andere dieren kijken los over hem heen. Muis blijft niet bij de pakken neerzitten en wil op les bij de leeuw. Muis wilt immers ook gezien worden. Groot is z’n verbazing als blijkt dat leeuw paniekerig en bang wordt wanneer muis bij hem op bezoek is. Het zelfbeeld van muis schiet als een pijl de hoogte in. De boodschap is ook meteen duidelijk: geloof in jezelf. De kleinste muis kan zo dapper zijn als een leeuw en de grootste leeuw kan zo bang zijn als een muis.
De tekst staat op rijm waardoor die vlot (voor)gelezen wordt. Bette Westera heeft de tekst fijn vertaald. Het ritme zit goed en wordt soms vertraagd door op de volgende pagina verder te gaan of door het rijm in het midden van de zin te plaatsen. Ideale rustpunten om de illustraties beter te kunnen bekijken. De illustraties zijn grappig en aangenaam om naar te kijken. Ze nemen de volledige pagina’s in beslag. Vooral de leeuw doet me denken aan de leeuw uit de film 'Madagascar'. De kleine muis met de mega-ogen en dito oren heeft dan weer een enorme aaibaarheidsfactor. De tekst staat in een aangenaam lettertype tussen de prenten.