'De hoed van Vos' is een gevoelig boek over vriendschap, maar ook over het leven, verwondering en verrassing. De tienjarige Max verhuist met zijn vader en zijn duiven naar een flatgebouw aan de rand van de stad. Hij geraakt bevriend met zijn buurman, een oude hoedenmaker. In het atelier van Meneer Vos praten ze over van alles en niets, over het leven en de dingen om hen heen. Ze houden allebei van Willem Van Oranje, de duif met een oranje veertje in zijn nek. Af en toe zegt Meneer Vos iets waarover Max eens goed moet nadenken en soms lijkt het wel alsof hij weet wat Max denkt. Op een dag besluit Meneer Vos een hoed te maken voor het flatgebouw. Het wordt een pracht van een zolderhoed om de herinneringen van de flatbewoners in te bewaren. Wanneer het werk af is, verdwijnt Meneer Vos. Zomaar. Dit verrassende boekje vol subtiele gevoeligheid en levensvragen beschrijft een bijzondere, warme vriendschap tussen een kind dat vol verwondering het leven om zich heen absorbeert en een oude man, met het karakter van een eeuwig ‘jonge’ speelvogel. Het verhaal wordt verteld vanuit de ik-persoon Max. Hij heeft een wat ziekelijke vriend Dennis met wie hij lief en leed deelt, terwijl Fanny, voor wie hij een prille, geheime liefde koestert, zijn maag in de war stuurt. In korte hoofdstukjes en een eenvoudige taal worden kleine gebeurtenissen, gedachten en gevoelens weergegeven. Het zijn bijna poëtische mijmeringen over eenvoudige dingen, lichtvoetig, met een ietwat absurd tintje. Door de gelaagde tekst is het werk geschikt voor jong en oud. Mooi verzorgde uitgave op glanzend papier met hier en daar met waterverf ingekleurde illustraties.