Kameleon en Uil zijn vrienden. Omdat Kameleon zich verveelt, vertelt Uil een verhaal. Kameleon vindt het zo mooi en vraagt om het nog eens te vertellen. "Kan niet", zegt Uil, "Eens je een verhaal verteld hebt, is het weg. Foetsie. Als je het opnieuw vertelt, wordt het altijd anders." Kameleon vraagt Uil het verhaal op te schrijven. Hij zal er tekeningen bij maken en dan sturen ze het op naar de Boekenfabriek van Hond. Het eerste van vele... Ze sturen hun "lekker, sappig" verhaal op naar Hond, maar die vindt het niet interessant. "Een verhaal over vliegen en muggen, dat leest geen hond." Kat, die in de Boekenfabriek werkt, heeft hun hele manuscript vol dikke rode krassen gezet. Na nog een vergeefse pging met een verhaal over vis, gaat Uil maar zelf naar Hond en vertelt hem een verhaal over ... worstjes. Hond vindt het best een goed verhaal. "Vertel het nog eens" zegt hij ...
Het verhaal en de tekeningen vullen elkaar prima aan. De geschilderde, paginagrote tekeningen in warme kleuren zijn heel sprekend. Zelfs de schutbladen zijn mooi geïllustreerd. De dieren uit het boek hebben herkenbare, menselijke trekjes. De tekst leest vlot voor, met veel dialogen. Heel subtiel en op een humoristische manier wordt het waarom en de waarde van boeken duidelijk gemaakt. Getuige ook de laatste zinnen: "En Kameleon? Die verveelde zich nooit meer. Hij had een heerlijk boek."