De bank

Dit verhaal trok mijn aandacht omdat het werd geschreven voor theater Stap, waar ook mensen met een verstandelijke beperking meespelen. Dit bijzondere theatergezelschap brengt veel mooie verhalen, dus ik verwachtte van dit boek ook niet minder. De bank is het verhaal van een man, die na het overlijden van zijn ouders zijn plaats in de wereld probeert terug te vinden. Hij vindt een nieuwe thuis en geborgenheid op een bank in de stad. Op deze bank maakt hij kennis met verschillende andere mensen, elk op hun eigen manier, maar ook met zichzelf. De man zit elke dag op de bank, terwijl de tijd voorbij kruipt. Voor de lezer brengt dit een zekere rust met zich mee. Dit gevoel wordt versterkt door de tekeningen van Ingrid Godon, die mee weergeeft hoe de seizoenen voorbij gaan. Heel langzaam aan. Soms met een naïef geluk, soms met een diepe tristesse. Aangevuld met de poëtische manier van schrijven van Verrept, creëert dit een verhaal waarvan de inhoud moeilijk te beschrijven is, maar dat je als lezer des te meer kan aanvoelen. Totdat blijkt dat de man eigenlijk op iemand aan het wachten is. Op een vrouw, waar hij gevoelens voor koestert. Dit geeft een onverwachte draai aan het verhaal. Opeens heeft deze man duidelijk toch een hoger doel in zijn leven. De man op de bank wil meer uit het leven halen dan gewoon op een bank zitten, hij wil liefde ervaren. Terwijl hij met zoveel onzekerheidsgevoelens kampt. Deze verrassende draai aan het verhaal liet mij als lezer in het onzekere achter. Hebben schijnbaar onbelangrijke gebeurtenissen toch hun functie? Wordt het verlangen van het anonieme hoofdpersonage ingelost? Wat nu?