Als de schrijfster Virgina Woolf in het voorjaar van 1941 spoorloos verdwijnt, staat de familie voor een raadsel. Virginia is de tante van een andere, jonge schrijver, Quentin Bell, en zijn zus Angelica. Het enige wat ze van haar terugvinden is een wandelstok bij de rivier en een afscheidsbrief, die ze niet mogen lezen.
Hun moeder, Vanessa, de zus van Virgina en een gedreven schilderes, zwijgt in alle talen. Quentin laat het hier niet bij en vlucht in datgene wat hij graag doet: schrijven. Hij schrijft samen met zijn zus zijn herinneringen aan zijn tante op, om zo misschien de waarheid te kunnen achterhalen. Zijn verhaal zet echter niet alleen zijn tante, maar vooral zijn zus Angelica, centraal. Hij beschrijft hoe moeilijk het was voor zijn zus om op te groeien in het mondaine wereldje van kunstenaars, hoe ze het gevoel had door haar eigen moeder verworpen te worden, wat de gevolgen waren van de te grote vrijheid die ze kreeg en over haar zoektocht naar zichzelf. Angelica twijfelde in haar kindertijd over wat ze later wilde worden: acteur, kok, of muzikant. Uiteraard komt de relatie met haar tante Virginia hier ook uitvoerig aan bod.
Het boek is geschreven in de ik-vorm en de hoofdstukken wisselen elkaar qua inhoud af. Je krijgt telkens een hoofdstuk over de verdwijning en de zoektocht naar Virgina en vervolgens de flashbacks, die Quentin schreef over Angelica.
‘April is de wreedste maand’ is een prachtig boek, gebaseerd op bestaande personen. Virgina Woolf en Vanessa Bell waren lid van de Bloomsbury Groep, een vereniging van kunstenaars in de eerste helft van de vorige eeuw in Engeland. Rindert Kromhout schreef over deze Bloomsbury groep ‘Soldaten huilen niet’, dat in 2011 bekroond werd met de Gouden Lijst voor het beste jeugdboek en ook de Thea Beckmanprijs kreeg voor het beste historische jeugdboek. Om het boek te lezen heb je geen kennis nodig van deze geschiedenis en moet je ‘Soldaten huilen niet’ niet gelezen hebben, maar het verrijkt het wel. In zijn nawoord omschrijft de auteur het ontstaan van deze twee boeken en biedt hij een boekenlijst aan voor diegenen die zich willen verdiepen in de Bloomsbury Groep.
De titel is de beginregel van een gedicht van T.S. Eliot, die ook een vriend was van de familie Bell.
Een bijzonder mooi en gevoelig boek over relaties, familie, onzekerheden, keuzes maken en zoeken naar jezelf. Een absolute aanrader!