Wat een boek! Een heus diamantje in het veld van stenen dat de boekenwereld soms is! Want laten we wel wezen: dit boek doet je naar adem happen, is grappig, triest, verrassend, ontroerend en ingenieus tegelijk. Eigenlijk is het beter zo weinig mogelijk te weten over dit fijne verhaal, want je gunt iedereen deze bijzondere leeservaring. Toch even aanstippen waarom dit boek de moeite waard is, zodat de nieuwsgierige lezer zich rept om zich met dit boek in een knusse hoek te nestelen.
We schrijven New York, eind jaren '70. De twaalfjarige Miranda ontvangt geheimzinnige briefjes die verhalen over zaken die eigenlijk niemand weten kan. In een brief aan de onbekende briefschrijver vertelt Miranda over haar dagdagelijkse leven. Hoe ze haar moeder probeert voor te bereiden op een belangrijke televisiequiz, waarom ze de lachende man op straat maar bizar vindt, hoe haar vriend Sal haar steeds meer ontloopt, hoe ze de door tijd geobsedeerde Marcus leert kennen, wat haar lievelingsboek is … de lezer mag het allemaal gretig tot zich nemen.
Dat lievelingsboek, 'Een spoor in de tijd', is overigens een echt bestaand boek. Zowel Miranda als de schrijfster zijn verzot op dit boek over tijdreizen en het speelt dan ook een belangrijke rol in het verhaal.
Meer vertellen zou zonde zijn. De auteur heeft de juiste toon gevonden om dit fascinerende verhaal neer te pennen. Tegen de achtergrond van de drukke wereldstad die New York is, schetst zij een prachtbeeld van het kleine, warm aanvoelende wereldje van Miranda.
Voor één keer zijn de wervende teksten op de achterflap meer dan enkel lepe marketingtrucjes. Lezen dus, dit boek!